kırlardan geliyorlar

daha bu blog dünyasında yeni olduğumdan mütevellit nasıl kullanmam gerektiğini kendime öğretecek yeni bir metin daha oluşturayım dedim. kırlardan gelecekler değil de öhöm ses deneme bir de diyebilirdim. muhtemelen şuan benden başka bir okuyucu da olmadığından mütevellit rahatım. senin de dikkatini çekmiştir bu mütevellit, ne hoş kelimeymiş yahu. sanırım şu kelimeyi hayatımda cümle içinde kullandığım sayılı yerlerdendir burası.

neyse efenim sözü fazla uzatmadan, yeditepe istanbul'dan mini bir parça izliyelim, turgut abi'den o şiiri okuyalım.

kırlardan geliyorlar ellerinde sümbülteber

elbette kırlardan kırlardan gelecekler

başka türlü nasıl güzelleşir bu akşamüstleri

söyleyin nasıl dayanılır dükkanlara depolara

bu katran kokusu başka türlü nasıl geçer

sonsuza varmadan bir önceyiz sanki

-o sayının da bir adı vardı unuttum -

her şey öyle saydam öyle madensel

kapıların kilitleri açık ve herkes uykusuz

hepsinin elinde bir saat bir sümbülteber

eskiden şaşardık bazı şeylerin yokluğuna

artık bu yokları var etmeyi usladık

ağaçları budadık omandan balıkları tuttuk denizden

hani bazı açılmaz sanılan kapıları omuzladık

çünkü herkesin elinde bir saat bir sümbülteber

hey koca dünya nasıl avucumuzdasın

nasıl da parlıyorsun ey gözleri maden

çözdüğüm bütün bulmacalardan zorludur yüreğin

elbette kırlardan gelecekler kırlardan

kırlardan gelecekler ellerinde sümbülteber

ey güzelim sümbül ve teber ey canım

gördüğüm sanki o değildi

sanki kuşlar albümünden bir maden